واليبال ورزشی است که به وسيله دو تيم و در زمينی که به وسيله تور به دو قسمت مساوی تقسيم شده، بازی می شود.

واليبال يک بازی پيچيده می باشد که از تکنيکهای ساده تشکيل شده است.به توپ در ارتفاعی بيش از 3 متر ضربه زده می شود واين توپ در کمتر از 5/. ثانيه به مدافع داخل زمين می رسد. اين بدان معناست که مدافع داخل زمين بايد در محلی مناسب جاگيری کرده باشد وکاملاً آماده دريافت توپ باشد و در حالی که کمتر از يک چشم بر هم زدن فرصت دارد، توپ را کنترل کرده و هدايت نمايد. واليبال بازی ای است که بر پايه ارسالهای دقيق و جلوگيری از برخورد توپ با زمين استوار می باشد، و اين مستلزم جا بجايي های باثبات ومتعادل است.

يک تيم می تواند در زمين خود 3 بار با توپ تماس داشته باشد. الگوی رايج؛ ارسال با ساعد، پاس دادن با پنجه و آبشارزدن می باشد.توپ با زدن سرويس وارد بازی می شود. تيم ها همينطور می توانند با انجام دفاع روی تور در برابر آبشار حريف، جلوی توپ را هنگام عبور از روی تور بگيرند.تماس با توپ در دفاع روی تور که منجر به ورود توپ به زمين مدافع می شود، در واليبال ساحلی به عنوان يکی از 3 تماس مجاز تيم محسوب می شود، ولی در واليبال سالنی چنين نيست.

در هر تيم واليبال، 6 بازيکن در زمين حضور دارند و در زمانی که وظيفه زدن سرويس از تيم مقابل به آنها منتقل می شود، يک منطقه در جهت حرکت عقربه های ساعت می چرخند. همواره 3 بازيکن در خط جلو و 3 بازيکن در خط عقب حضور دارند. فقط 3 بازيکنی که در خط جلو قرر دارند می توانند جهش کنند و از نزديک تور آبشار بزنند ويا در دفاع روی تور حضور يابند. بازيکنان خط عقب فقط زمانی می توانند توپی را که بالاتر از تور قرار دارد آبشار بزنند که از پشت خط حمله(که به عنوان خط 3 متر شناخته می شود) جهش کنند. اين خط، زمين را به قسمت جلو و قسمت عقب تقسيم می کند.

واليبال اکنون آنقدر توسعه يافته که وظايف هريک از بازيکنان کاملاً تخصصی شده است. اکثر تيم ها با اين چيدمان بازی را آغاز می کنند: يک پاسور،دو مدافع ميانی در قطر هم، دو دريافت کننده-مهاجم کناری در قطر هم، يک مهاجم قهار که توانايي حمله از پشت خط 3متر را دارد در قطر پاسور.

ليبرو نيز معمولاً جايگزين مدافعين ميانی در خط عقب می شود.

فقط بازيکنان معينی در دريافت سرويس حضور می يابند. بازيکنان همينطور در زمان حمله و دفاع، در موقعيت های مخصوص خود قرار می گيرند. تعويض بازيکنان نيز در طول بازی به طور محدود مجاز می باشد.

ليبرو

اين بازيکن بايد پيراهنی که رنگ آن با بقيه بازيکنان تيم متفاوت است به تن کند و می تواند در خط عقب جايگزين هريک از بازيکنان تيم خود شود. ليبرو نمي تواند سرويس بزند، توپی را که بالاتر از تور قرار دارد آبشار بزند، يا پس از چرخش در خط جلو حضور يابد، اما نقشی حياتی در دريافت سرويس و دفاع داخل زمين دارد.

بايد حداقل يک امتياز بازی شود تا ليبرو که از زمين خارج شده، جايگزين بازيکنی ديگر شود، بنابراين ليبرو نمی تواند در تمام طول مسابقه در زمين حضور داشته باشد. همينطور اگر ليبرو در منطقه 3متری نزديک تور با پنجه پاس دهد هم تيمی او نمی تواند در حالي که ارتفاع توپ بالاتر از تور قرار دارد آن را به صورت تهاجمی وارد زمين حريف کند.جايگزينی ليبرو با يک بازيکن ديگر جزو تعويض های تيم محسوب نمی شود. اين جايگزينی بايد در فاصله بين خط 3 متر و خط انتهايي و زمانی که بازی جريان ندارد صورت گيرد و نيازی به اجازه داور نيست.

فقط همان بازيکنی که ليبرو جايگزينش شده می تواند به جای او به زمين برگردد.

امتيازدهی

سيستم امتياز دهی در واليبال به صورت رالی می باشد. در هر رالی، تيمی که برنده شود، صرف نظر از اينکه کدام تيم سرويس زده است، امتياز کسب می کند.

مسابقات در 5 ست برگزار می شوند و هر تيمی که در 3 ست پيروز شود، برنده بازی خواهد بود. 4 ست اول تا امتياز 25 بازی می شوند و ست نهايي تا امتياز 15. هر تيم برای پيروز شدن در هر ست، علاوه بر کسب امتياز نهايي بايد حداقل 2 امتياز از حريف خود بالاتر باشد. هيچ سقفی وجود ندارد، بنابراين هرست تا جايي ادامه می يابد که اين اختلاف 2 امتيازی حاصل شود.

مناطق زمين:

سمت راست خط عقب: منطقه1،وسط خط عقب: منطقه 6،سمت چپ خط عقب:منطقه5.

سمت چپ خط جلو: منطقه 4 ،وسط خط جلو: منطقه 3 ،سمت راست خط جلو:منطقه2 .

بازيکنی که در منطقه 2 قرار دارد، پس از چرخش بايد سرويس بزند و سپس موقعيت او منطقه 1 خواهد بود.

بازيکنان تيم، قبل از زده شدن سرويس بايد در مناطق درست خود باشند. پس از آنکه سرويس زده شد، بازيکنان می توانند در زمين جابه جا شوند، اما بازيکنان خط عقب نمی توانند برای دفاع روی تور ويا آبشار به خط جلو بيايند.

توپ

بعد از بررسی های بسيار، فدراسيون جهانی واليبال توپی را با 3 رنگ آبی،زرد و سفيد معرفی کرد و جايگزين توپهای سفيد نمود(ممکن است به منظور افزايش کنترل در اجرای تکنيک ها، کاهش سرعت توپ و ايجاد تنوع، در آينده توپ هايي با خصوصيات ديگر طراحی شوند.).

وزن توپ بايد بين 260 تا 280 گرم باشد و حداقل از 12 تکه تشکيل شده باشد. محيط آن بايد بين 62 تا 68 سانتي متر باشد.

فشار داخلی توپ بايد بين kg/cm2235 /. تا kg/cm2300/. باشد.

توپهای مخصوصی برای نوجوانان زير 12 سال طراحی شده که فشار داخلی و اندازه آنها مانند توپهای معمولی است، ولی وزن آنها بين 198 و 227 گرم می باشد و از يک پوشش چرمی نرمتر پوشيده شده است و برای آنها که واليبال را تازه آغاز کرده اند مناسب می باشد.

زمين بازی

اندازه رسمی کل زمين واليبال 9 متر در عرض و 18 متر در طول می باشد که توسط تور به دو قسمت مربع شکل و مساوی تقسيم می شود.يک خط حمله به فاصله 3 متر از خط مرکزی و به موازات آن در هر دو طرف قرار دارد.

زمين بازی واليبال ساحلی 2 نفره، 8*8 متر می باشد.

تور

طول تور نبايد از 5/9 متر کمتر باشد و پهنای آن هم زمانی که کاملاً کشيده می شود، نبايد از 91/. سانتی متر کمتر باشد.

ارتفاع تور، وقتی که از مرکز زمين اندازه گيری می شود، برای مردان 43/2 متر و برای زنان 24/2 متر بايد باشد.

يک پوشش از جنس کتان سفيد با عرض 5 سانتی متر و کلفتی دو برابر کلفتی تور، بايد در سرتاسر بالای تور وجود داشته باشد.

 تقویت عضلات در گیر در حرکت پرش و اسپک 

بعد از دو یا سه گام با هر دو پا (جفت) پریده و مدیسین بال رااز بالای سر و تور برای همباریتان پرتاپ کنید.

بالا بردن تکنیک اسپک

کمی توپ را بالا انداخته و با یک ضربه طوری توپ را به زمین بزنید که بعد از برخورد با دیوار با قوس بلند برگردد.

این تمرین را چند مرتبه تکرار نمایید.

توجه : بازیکنان ماهر بدون گرفتن توپ توپ به طور متوالی به ان ضربه می زنند. 

تمرین صحیح نحوه حرکت اسپک و بالا بردن استقامت در پرش ( افزایش تعداد پرش)

بعد از برداشتن چند گام سریع به جلو با یک پرش کوتاه توقف نموده و سپس با دو پا پرش کرده و حرکت اسپک زدن را تقلید نمایید.

توجه : افرادی که چپ دست هستند حرکت را با پای راست اغاز می کنند و بالعکس .

تمرین بهبود هدف گیری در هنگام اسپک زدن و بالابردن و استقامت در پرش

بازیکن شماره۱ : توپ را از جلوی تور به بالا پاس می دهد.

بازیکن شماره ۲ : شروع به دویدن نموده و با اسپک توپ را به داخل دروازه هندبال می فرستد.

تمرین بهبود هدف گیری در حین اسپک زدن و بالا بردن قدرت پرش

بازیکن شماره ۱: توپ را در جلوی تور به بازیکن شماره (۲) پاس می دهد او نیز بعد از برداشتن چند گام توپ را بر روی تشکی که در زمین مقابل قرار دارد اسپک می کند.

تمرین محاسبه پاس مناسب جهت اسپک 

بازیکن شماره ۱ : با پنجه توپ را به بالا پاس می دهد.

بازیکن شماره ۲ : به جلو دویده و توپ را با اسپک به داخل دراوزه می زند.

توجه : بازیکن شماره (۲) باید سعی کند که در اوج پرش اسپک بزند.

تمرین حمله تصحیح حرکت و دقت در ضربه

بازیکن شماره ۱ : توپ را به سمت بازیکن شماره (۲) سرویس می زند.

بازیکن شماره ۲ : توپ را قوس دار به طرف او بر می گرداند.

در هنگام زدن ضربه یک پا در جلو قرار بگیرد و بعد از زدن ضربه مجددا" بدن اماده شروع حرکت بعدی باشد.

تمرین ریتم دویدن و استقامت در پرش

ابتدا پای چپ و سپس با هر دو پا پرش نموده و در نقطه اوج توپ در بالای تور ان را اسپک نمایید.

واحد ورزش تبیان زنجان-

سرويس

سرويس هر رالی را آغاز می کند. بازيکن بايد طوری با دست به توپ ضربه بزند که از روی تور عبور کرده و در داخل زمين حريف فرود بيايد. بازيکنان با توجه به سطحی که در آن حضور دارند از سرويس های متفاوتی استفاده می کنند. در سطوح مبتدی؛ بازيکنان معمولاً از سرويسهای ايستاده استفاده می کنند: سرويس از پايين يا سرويس از بالا.

در سطوح پيشرفته؛ بازيکنان معمولاً از سرويس های پرشی استفاده می کنند: موجی يا چرخشی(آبشاری).

هر بازيکن فقط يک بار فرصت دارد که اقدام به زدن سرويس کند.

اگر سرويس به تور برخورد کند و وارد زمين حريف شود، رالی ادامه می يابد.

ارسال با ساعد

اين نوع ارسال به منظور کنترل توپ و ارسال آن برای پاسور که در نزديک تور قرار دارد، استفاده می شود. ارسال با ساعد معمولاً اولين تماس تيم با توپ می باشد و در دريافت سرويس و دفاع داخل زمين بسيار اثر بخش می باشد. امروزه يک دريافت کننده ماهر که ليبرو نام دارد، اکثر دريافت های سرويس را در تيم انجام می دهد و نقش محوری در دفاع داخل زمين دارد.

پاس دادن

پاس دادن، معمولاً يک ارسال با پنجه است که برای تغيير جهت ارسال اول و هدايت توپ به منطقه اي که برای آبشار زدن مناسب باشد، به کار می رود.

پاس دادن معمولاً دومين تماس تيم با توپ می باشد و مرکز تاکتيکی واليبال است. پاسور بايد آنقدر خوب باشد که علاوه بر ارسال پاسهای دقيق و با ثبات، مدافعين روی تور بلند و قوی تيم مقابل را فريب دهد و آنها را از مهاجم واقعی تيم دور کند. استفاده از نقاط ضعف تيم مقابل در دفاع روی تور، نکته بعدی است که پاسور بايد به آن توجه کند.

آبشار

مهيج ترين قسمت بازی واليبال می باشد که در آن توپ با قدرت از بالای تور روانه زمين حريف می شود. آبشار، قدرتمند ترين ضربه در واليبال و مؤثر ترين راه برای پيروزی در رالی می باشد.

دفاع روی تور

دفاع روی تور، اولين خط دفاعی در واليبال می باشد. هدف دفاع روی تور، بازگرداندن توپ آبشار زده شده در هنگام عبور از تور و يا جهت دادن آن به سمت مدافعين داخل زمين خودی می باشد. فقط 3 بازيکن خط جلو می توانند در دفاع روی تور حضور يابند.

تيم ها معمولاً از دو روش برای دفاع روی تور استفاده می کنند:

1- خواندن دست حريف و عکس العمل نشان دادن:

در اين روش، مدافعين روی تور پس از ارسال پاس، نسبت به آن عکس العمل نشان می دهند.

2-دفاع روی تور باتعهد:

در اين روش مدافعين روی تور قبل از ارسال پاس تصميم می گيرند که با مهاجم ميانی حريف جهش کنند يا نه.

کليد يک دفاع روی تور خوب، نفوذ به زمين حريف می باشد. مدافعين روی تور خوب، به جای آنکه دستهای خود را فقط صاف بالا بياورند(و توسط مهاجم با تکنيک حريف، وسيله ای برای کسب امتياز شوند.)آنها را به منظور دستيابی به توپ و محدود کردن فضای مهاجم، وارد زمين حريف می کنند.

چرخش

هر يک از 6 بازيکن در واليبال، بعد از آنکه وظيفه زدن سرويس از تيم مقابل به آنها منتقل شد، بايد يک منطفه در جهت حرکت عقربه های ساعت بچرخند. اين چرخش، کليد تاکتيک های واليبال می باشد. مثلاً شما نمی توانيد همواره بهترين مهاجمان و مدافعين روی تور خود را در خط جلو نگه داريد و بهترين مدافعين داخل زمين و دريافت کننده های سرويس خود را در خط عقب.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: